Eén van de zaken die ons op slag verliefd deed worden op onze heuvel is de Middeleeuwse toren die vanop de volgende heuveltop parmantig over ons domein uitkijkt.
Eeuwen geleden werd het dorp Merana gebouwd rond het kasteel van San Fermo omdat ze vanaf deze heuveltop alle bewegingen in de vallei konden volgen en dit de veiligste plek was om zich te verdedigen tegen invasies, bandieten en zelfs zeerovers.
In die tijd was ons huis, op de volgende heuvel bij de grens met Ligurië, een soort tolhuisje en pension voor degenen die van Ligurië naar Piemonte en terug reisden.
In de loop der jaren werd het wonen op een heuvel meer en meer als een last gezien, waardoor bijna iedereen nu aan de hoofdweg in het dal woont. Het kasteel raakte in verval totdat slechts een deel van de toren en een kapel overbleven.
Gelukkig werd de toren net voor onze verhuis prachtig gerenoveerd en kijkt hij nu weer trots over de vallei. Het is eigendom van de gemeente en kan op afspraak of tijdens speciale gelegenheden bezocht worden.
Op een zeker ogenblik vertelde de burgemeester van Merana me dat er een reservesleutel tussen de stenen verstopt zat en ze liet me zien waar ik die kon vinden. Als mijn gasten naar de top van de toren wilden, ging ik de sleutel halen en legde ik die erna weer terug.
Op een dag vergat ik dit en stuurde ik haar een bericht dat ik het de volgende dag terug zou leggen. “Bewaar het”, zei zij, want jij bent een van de enigen die het echt gebruikt.
En sinds die dag zijn wij de trotse sleutelbewaarders van een Italiaanse middeleeuwse toren. 