Voordat hij onze terreinen bezocht, sprak de “presidente” over het planten van echinacea, rozemarijn en tijm. Vooral die tijm zagen we wel zitten, dat groeit hier namelijk in het wild, dus hoe moeilijk kon het zijn om tijm te kweken hé.Maar toen hij hier stond, veranderde hij van idee. Lavendel, dat zou hier perfect zijn. 3 velden met de Lavanda Angustifolia (de echte lavendel) en één die ietsje meer beschaduwd lag en daarom meer geschikt was voor de Lavandino (hybride lavendel, groter en mooier, maar minder waardevol). Een lavendelboerderij in Italië, we waren gelijk dolenthousiast !De velden waren al jaren niet bewerkt, toch zouden we de gewone conversieperiode van 2 jaar moeten volgen om erkend te mogen worden als biologische landbouwactiviteit.
Ook moesten de terreinen eerst vrij gemaakt worden van alle planten en struiken, daarna diep omgeploegd worden en een tijdje laten rusten om het dan nog eens om te ploegen en fijn te freezen.
Wij hadden het materiaal daar niet voor, maar gelukkig hadden ze bij Agronatura de juiste contacten. En zo zagen wij eind september onze wilde velden plots helemaal braak liggen. Ze leken er nog immenser uit te zien.
Hmmm, we begonnen het al te voelen. Dat boeren zou toch echt een job worden ! Maar dat waren zorgen voor morgen, gezien we voor het planten eerst nog een vol jaar moesten wachten.