Ja hoor, stereotiep als we met zijn allen zijn, het was weer 14 februari en dat moet je vieren natuurlijk. Ook wij op onze afgelegen heuvel ontsnappen daar niet aan en zoals Natascha al zei op facebook, elk excuus om lekker te gaan eten is mooi meegenomen!
We trokken weer richting ’t zeetje, het dorpje Loano met restaurant Zeffirino (minder dan één uur rijden van bij ons vandaan) omdat we daar al altijd aangenaam verrast zijn geweest. Het is immers een bijhuis van een gerenommeerd restaurant in Genova waar al sedert generaties allerlei lekkers op tafel wordt gebracht én waar volgens de overlevering de oorspronkelijke pesto voor het eerst werd gemaakt.
Naast de andere vaste kwaliteitspunten van deze plek (het aperitief in de lounge, de koffie op het buitenterras, voor de unieke ligging met zicht op zee, haven en stad en het buitenzwembad op het bovendek) waren we uiteraard benieuwd naar het menu.
Eerst een glaasje bubbels met hapje, dan een ‘bootje’ van zoete aardappel kolensaus en gamba’s, gevolgd door één grote raviolo gevuld met vis en overgoten door een sausje van asperges en olijven, zeer lekker.
Dan een heel bijzondere mengeling van polenta en rijst overgoten met Gorgonzolasaus en krokante spinazie, ik dacht dat dit niet echt mijn ding zou geweest zijn maar het bleek het verrassendste van de avond, als hoofdgerecht was er een kwaliteitsvolle vis in een superfijne bladerdeeg met artisjokken en aardappelen in folie.
En wat kan je zeggen van een warme moelleux met ijs en een glaasje rhum behalve mmmmmmmmmmmmmmmm…….
Wij vieren uiteraard elke dag de liefde maar toch ook een beetje jammer dat het niet elke dag in Zeffirino’s kan.
(Nicolas)