Zoals beloofd het verslagje van ons restaurantbezoek enkele weken terug in Genova. Natascha had ergens op een of ander Engelstalig forum iets gelezen over een klein typisch eethuisje dat je echt moet gezien hebben, wij dus op zoek.
Het zou een zijstraat zijn van één van de belangrijkere straten in Genova, maar eens we het gevonden hadden bleek “louche steeg” een betere omschrijving te zijn. Ook het uithangbord en redelijk onleesbare menu kwamen weinig vertrouwenwekkend over, maar goed, honger is de beste saus zeggen ze toch?
Eens binnen een hectische toestand zoals je enkel ziet in charmante Italiaanse films, overal volle tafeltjes met rode papieren nappen, een serveuse die in deze chaotische setting kilometers maalt mét de glimlach en enkel plaatselijke mensen, waaronder vele ‘oudjes’ uit de buurt die hun dagschotel komen eten.
Het menu is met de hand geschreven en naarmate de middag vordert worden steeds meer gerechten geschrapt wegens ‘op = op’ en vermits we eerder laat waren bleek de keuze al eerder beperkt, toch een onvervalste trofie met Genovese pesto gegeten, een heerlijke brodo met ravioli, plus gevulde groentjes.
Er was amper plaats en tijd maar toch mocht ook onze hond ergens een plekje proberen bemachtigen én kreeg ze onmiddellijk en vriendelijk een bakje water, voor ons altijd een bijkomend criterium om de gastvrijheid te beoordelen.
We betaalden uiteindelijk amper 13 euro met twee en waren een ervaring rijker. Voor wie op zoek is naar iets ‘authentieks’ verdient dit tentje (in tegenstelling tot hun toilet, 
) zeker een bezoekje waard.
Achteraf ontdekten we zowel op internet als in (reis)brochures over Genova dat ‘Da Maria’ zowat door Jan en alleman wordt aangeprezen en nu dus ook door ons, funny.
(Nicolas)