Deze ochtend gingen we zoals regelmatig ontbijten in de bar, een ochtendwandeling van een klein halfuurtje, vooral Indy vindt dat schitterend als eerste activiteit van de dag.
Er hing een berichtje dat er die avond om 18uur een optreden was van een ‘one man band’ en ik vond dat ik daar naartoe moest gaan, een echt concert in ons dorp!
Om 18u30 herinnerde ik het mij plots en tot mijn eigen –en vooral die van Natascha- verbazing sleurde (gans de dag geschilderd, lol) ik mij uit mijn zetel en daalde af, deze keer wel met de auto.
Folklore, een ander woord kan ik er niet voor bedenken, de overal ter wereld aanwezige drie man en een paardenkop als publiek en een teveel gewicht meesleurende zanger die werkelijk het beste van zichzelf stond te geven, met bindteksten en alles, hij geloofde echt dat hij op Werchter stond, charming, very very charming.
Eén pintje en vijf chansons later keerde ik terug, mijn vriendinnetje had ondertussen lekkere gehaktballetjes klaargemaakt en een mens moet zijn prioriteiten kennen nietwaar.
(Nicolas)