Neenee, we komen niet op televisie, maar ik moet wel met schaamrood op de wangen bekennen dat we dit jaar een echt “Ik Vertrek”-moment gekend hebben.
Voor wie het programma “Ik Vertrek” niet kent, een korte uitleg: In dit programma volgt een televisieploeg mensen die naar het buitenland verhuizen. Als alles vlot verloopt, krijg je natuurlijk een saai programma, denken de makers. Dus is (bijna) elke uitzending gevuld met rampverhalen die gelukkig meestal net goed aflopen. Mensen vertrekken zonder kennis van de streek en de taal, hebben een veel te laag verbouwingsbudget voor ogen, weinig concrete plannen en een onrealistische timing.
Bij ons ging het enkel om de wel erg ongelukkige timing voor de aanleg van het nieuwe dak op het agriturismo – gedeelte.
Al jaren moedigde iedereen ons aan om nu eindelijk eens een nieuw dak op het huis te zetten. We kregen allerlei doemverhalen te horen over ingestorte daken met een meter sneeuw op, zware regenbuien die de appartementen helemaal zouden vernielen, enz…
Als je de toestand van ons dak ziet toen we ons huis kochten, snap je wel waarom :
Maar ja, ook wij waren natuurlijk niet vertrokken met een onbeperkt budget en ons dak had al enkele winters zonder kleerscheuren overleefd, dus we dachten dat we nog wel een paar jaar meekonden.
Tot ik dit jaar tijdens een regenbui plots verdachte vlekken op het plafond van het appartement zag. Paniek alom natuurlijk ! Het was snel opgelost door een 10tal dakpannen te vervangen, maar we waren er niet meer gerust in. Ons dak begon ons eindelijk in de steek te laten.
Dus, de agenda bovengehaald en gezocht naar een gaatje om het dak te vervangen. Bleken we net 3 weken geen betalende gasten te hebben tussen de paasvakantie en de meivakantie. Onze aannemer beloofde alles in 2 weken af te hebben, zo hadden we nog een weekje tijd om alle sporen weg te werken.
Je voelt het al aankomen hé …
Helaas, de dag dat ze zouden beginnen was het zo hard aan het regenen dat er van dakwerken geen sprake was. En de periode die volgde was de natste in de geschiedenis van Agriturismo Verdita. Je kunt je voorstellen dat we ‘s nachts niet gerust sliepen met enkel een plastiek boven ons hoofd. (tot nu toe gebruikten wij in de winter één van de appartementen)
Daarenboven hadden ze eigenlijk een man tekort, maar dat was snel opgelost. Elke dag stond Nicolas paraat op zijn dak om te helpen, … letterlijk in weer en wind.
Dat we de timing van 2 weken niet gehaald hebben, hoef ik jullie niet te vertellen zeker. We hadden maar liefst één volle dag om alle sporen uit te wissen. Ik weet niet of we er perfect in geslaagd zijn, dat zouden we aan onze gasten moeten vragen. Maar mits een paar kleine details, denk ik dat het wel gelukt is.
En ons nieuwe dak … daar zij we erg fier op ! We hebben gebruik gemaakt van authentieke “coppi”, dat zijn typisch Italiaanse dakpannen, die het geheel nu nog meer een rustiek effect geven. De onze zijn minstens 200 jaar oud en zijn afkomstig van een andere boerderij uit de streek.
Helaas, de verbouwingswerken zijn voor ons nog niet helemaal voorbij want ons eigen huis is nog niet af. Maar we beperken ons nu tot het werken met schilderborstels binnen in huis, zodat onze gasten hier van de rust kunnen blijven genieten. Alhoewel we al hoorden dat het erg ontspannend kan zijn om vanaf ons zonneterras iemand hard te zien zwoegen.
(Natascha)