Eén van onze eerste Italië tradities is de vaste afspraak in september als de RAI ons trakteert met de Miss Italia verkiezing.
Uren aan een stuk en dagen na elkaar Italiaans horen ratelen en ondertussen de honderd mooiste meisjes van het land de revue zien passeren tot uiteindelijk de ultieme schoonheid overblijft, prachtig en niet te missen.
Het perfecte excuus voor mij om langer dan drie minuten naar de RAI te kijken en praktische Italiaanse les te krijgen, alhoewel ik er aan twijfel of ik ver kom met ‘via al televoto’ en ‘per te Miss Italia continua’…
Sedert 2004 is in ieder geval hun kijkcijfer gestegen met twee Belgen die het volledige programma –vier avonden alstublieft!- uitzitten waarin dan de meest waanzinnige sketches worden gespeeld, de onnozelste dansjes worden opgevoerd en het tempo ondraaglijk laag ligt maar waarin natuurlijk alles goed gemaakt wordt door de eindeloze benen van de achttien jaar jonge Italiaantjes.
Ik doe nochtans echt mijn best om ook naar andere programma’s op de RAI te kijken (in België is er enkel RAI Uno op de kabel) maar ofwel zijn die van een onwaarschijnlijke debiliteit ofwel dermate onverstaanbaar dat het onmogelijk vol te houden is.
Koppijn van een soort hysterisch gekrijs zoals in het elke avond opduikende ‘dozen’spel of frustratie van het totaal niet begrijpen van het Italiaans op speedtempo dat de nieuwslezers uit hun bek krijgen, het lijkt wel of ze zo snel als menselijk mogelijk één langgerekt woord van drie zinnen uitspuwen, twee jaar Italiaanse les in avondschool en geen woord begrijpen, wreed….
Enkel voetbal –als het tenminste geen zwart beeld is in België omdat de RAI enkel de rechten voor Italië heeft- is voor mij te volgen of dus Miss Italia, alhoewel mijn motivatie daar mogelijks een andere oorsprong heeft.
Een andere optie om toch iets te begrijpen en ergens te geloven dat het misschien ooit wel mogelijk zal zijn eens effectief in Italië een normaal gesprek te voeren of te volgen is het kijken naar een stomme gedubte film die je al enkele keren gezien hebt zodat je het verhaal werkelijk van buiten kent.
Dan zet je teletekst 777 op en wordt de film –genre Pretty Woman of The Gladiator- in het Italiaans ondertiteld, geloof mij, zeer goede Italiaanse les.
Wel heb je geen tijd meer over om naar de beelden te kijken vandaar dat het aangewezen is een film te kiezen die je echt zelf als het ware kan meespelen zodat je minder beseft dat je feitelijk naar een hoorspel met ondertitels zit te kijken en Julia Roberts in het Italiaans hoort, als je er over nadenkt behoorlijk hallucinant, maar je moet alle kansen grijpen om je toch enigszins voor te bereiden een mondje Italiaans uit jouw bek te krijgen, ooit….
(Nicolas)