Zaterdagavond was het (inderdaad, nog maar eens, elke reden om te feesten is hier blijkbaar meegenomen) bedankingsetentje in onze lokale pro loco voor iedereen die van ver en dicht als vrijwilliger had meegewerkt aan de raviolifeesten en het feest van San Fermo, ‘onze’ toren.
Deze keer was het de President himself die voor al het eten had gezorgd, hij scheen een goede kok te zijn met als specialiteit vis, we waren benieuwd….
Eerst was er een antipasta met zeevruchtensalade, een stukje zalm en verse ansjovissen, daarna pasta met tomatensaus en zeevruchten en vervolgens een heerlijk stuk vis met sausje en groentjes en aardappeltjes ‘en papillote’, uiteraard met wijn à volonté en limoncello achteraf, gelukkig was het slechts anderhalve kilometer heuvel op naar huis en was de kans op politiecontrole op ons weggetje onbestaand.
Een minder aangenaam gevolg van dit uitje () is dat er hier sindsdien ééntje in huis nog meer loopt te glunderen dan anders, Natascha heeft namelijk een soort certificaat gekregen omdat zij gedurende drie maanden één keer per week ravioli is gaan helpen maken, ze behoort vanaf nu officieel tot de club ‘i maestri dei ravioli’, ik vraag me dan ook af of ik die trotse grijns nog ooit van haar gezicht krijg?
Soit, een leuke avond, lekker gegeten plus een kadootje dat vast wel een ereplaats op onze kast zal krijgen, een mens mag niet klagen.
(Nicolas)