Begin april beginnen we altijd te bellen met de tractorman die de rijen onkruid van tussen de lavendel komt weg halen. Meestal komt hij echter pas midden mei. Niet omdat hij lui is, of er geen zin in heeft hoor.
Neen … hij kan enkel komen wanneer het langer dan een week niet geregend heeft. En ook hier in Italië kunnen we helaas spreken van aprilse grillen, want hoewel we vaak genieten van mooie dagen, het blijft zelden gedurende 7 dagen aan een stuk droog. Het resultaat van het afwisselende weer is natuurlijk dat het onkruid lustig groeit en al snel de lavendelplanten domineert.
Dus tot op het ogenblik dat de rijen schoongemaakt worden, denkt iedereen dat we de handdoek in de ring en de lavendel overboord gegooid hebben.
Niets is echter minder waar : wanneer de tractor geweest is voor het grove werk, volgt een periode waarin we Nicolas regelmatig in de lavendelvelden zien met zijn bosmaaier. Ik ga voor het fijnere werk en haal het onkruid met een knipper van tussen de planten.
En zo staat onze lavendel elk jaar – min of meer – klaar om gesnoeid te worden midden juli. Een deel ervan wordt gedurende weken met de hand gesnoeid en omgevormd tot etherische olie.
De andere velden worden gesnoeid met een tractor die er ongeveer een halve dag over doet.
Zo … en nu trek ik weer richting lavendelveld. Gisteren is de tractor eindelijk geweest, dus handen uit de mouwen en aan het werk 🙂
