Wat mag je verwachten van de internationale vrouwendag in Italië? Overal waar je die dag komt, word je als vrouw gefeliciteerd … de eerste “auguri” roept bij mij altijd een schrikreactie op. Oei, denken ze dat het mijn verjaardag is misschien?
Overal zie je ook mimosa en in bars, restaurants en winkels krijg je vaak een takje overhandigd.
En natuurlijk hoort bij een feest ook eten … Loop je die avond als toerist niets vermoedend een Italiaanse trattoria binnen dan schrik je je een bult van de lange tafels vrouwen.
Ook mijn vriendin Eleonora en ik maken er elk jaar een feestelijke gelegenheid van. Weken op voorhand kiezen we een restaurant uit op basis van hun vrouwendagmenu (dit jaar La Teca in Bistagno) waar we samen met andere lokale vrouwen deze dag vieren door lustig onze buik vol te eten.
Als je de oorsprong van de Internationale vrouwendag kent, weet je dat het eigenlijk alles behalve een feestelijke gelegenheid is. Zo zou de eerste staking door vrouwen op 8 maart 1908 gehouden zijn om de rampzalige toestanden in de textielfabrieken aan te klagen en dit na een felle brand in een katoenfabriek in New York waar de meeste dodelijke slachtoffers vrouwen waren.
Maar we zijn tenslotte in Italië en hier grijpen we alle redenen aan om lekker te eten. Dat de crisis hier nog steeds niet voorbij is, werkomstandigheden zo gevaarlijk zijn dat er elke week wel ergens een dodelijk werkongeval gebeurt, lonen zo laag zijn dat Nederlandse journalisten zich afvragen of men spreekt over maand- of weekloon en vrouwen erg vaak af te rekenen hebben met geweld … Tja … dat zijn zorgen voor morgen?