Ik denk dat ik al op mijn 6de mijn Italiaanse vader en Belgische moeder gek verklaarde omdat ze het koude, grijze België hadden verkozen boven het zonnige Italië met zijn azuurblauwe zee.
Maar ja … dan word je volwassen en begrijp je plots beter de verhalen over de werkloosheid, uitzichtloze toekomst en het vertrek van maar liefst 3 van de 5 Siciliaanse broers.
De eerste keer dat “de droom” terugkwam was op mijn 25ste, tijdens onze eerste gezamenlijke vakantie in Italië.
Ik herinner mij zelfs nog het exacte moment waarin het ter sprake kwam. In de tuin van Montagna Verde Agriturismo (Noord-Toscane), met een glas wijn in de hand zaten we te genieten van de maansopgang over de Apuaanse Alpen.
Nicolas zei simpelweg: “op zo’n plek zou ik wel willen wonen”.Achteraf gezien was dat voor ons het kantelpunt … Italië stond plots terug op het verlanglijstje.
Heb jij ook zo’n kantelpunt in je leven ervaren?