Vandaag werd hier de “Giornata del Ringraziamento” gevierd in de kerk. Een soort katholieke Italiaanse versie van “Thanksgiving”. De dienst stond in het teken van de landbouwers, die gekomen waren met hun tractor om hem te laten zegenen.
Tijdens de dienst werden manden vol fruit, groenten en wijn voor het altaar geplaatst als offer om god te danken voor wat het land ons schenkt. Deze manden worden achteraf door de pastoor verdeeld onder diegenen die het nodig hebben, vertelde hij me … waarna hij onmiddellijk zei dat hij ons ook iets wou meegeven als aandenken.
Ok, mijn schoenen waren wat modderig van het naar beneden wandelen, maar voor de rest had ik toch niet het gevoel er zo behoeftig uit te zien.
Normaal gezien zie je mij niet snel in een kerk (behalve als toerist), maar ik had in het plaatselijke krantje gelezen dat speciaal voor deze gelegenheid mijn collega’s Frans en Francien (zij hebben een B&B in Pezzolo valle Uzzone) waren uitgenodigd om te zingen. Wij wonen nu al meer dan 2 jaar op slechts enkele kilometers van elkaar en tot nu toe kwamen we niet verder dan een mailtje heen en weer. Het was dus de ideale gelegenheid om in persoon kennis te maken én hun zang te bewonderen.
Net als wij zijn Frans en Francien hier ondertussen al helemaal thuis en genieten ze van het leven. En ook zij houden een blog bij over hun Italiaanse avontuur: http://fortunelli.blogse.nl.
(Natascha)