Zoals jullie al weten draaien de meeste feestjes hier rond eten, drinken en muziek en als er dan eens geen feesten zijn gaan we zelf ergens eten, wat zijn we al goed ingeburgerd hé, lol.
Enkele weken terug gingen we naar agriturismo San Desiderio, op een klein halfuurtje rijden. Een leuke plek –met een grote tuin met paarden en speeltuigen, ’s namiddags ideaal voor kinderen- waar ze hun eigen beesten kweken die uiteindelijk op jouw bord terecht komen, een restaurantje voor vegetariërs kan je dit niet echt noemen.
We hadden nauwelijks een tafeltje gekozen of de eerste schotels kwamen er al aan, salami, spek, hesp en andere fijne vleeswaren uit eigen stal, daarna nog enkele andere typische antipasti, vervolgens uiteraard pasta en dan gebakken aardappeltjes met een berg gegrild vlees dat geserveerd wordt op een soort warme steen, leuk en lekker.
Uiteraard wijn en water à volonté, pannacotta als toetje en elk amper 25 euro armer reden we overvol gegeten huiswaarts, een adresje voor vleesliefhebbers met grote honger.
Deze week waren we dan uitgenodigd door onze aannemer Claudio om samen met enkele Zwitsers met een vakantiewoning in Merana te gaan eten in een bij de locals zeer gekende agriturismo in onze buurt. Als buitenstaander zijn er echter twee problemen : ten eerste moet je lang vooraf reserveren, ten tweede is het ronduit onvindbaar, ergens in het midden van nergens zonder één enkel richtingaanwijzerbord, commerciële zelfmoord zou je denken, niet dus!
Op donderdagavond is het daar pizza avond waarbij je voor 12 euro eerst antipasti krijgt, wijn en water uiteraard, taart als dessert en tussenin pizza à volonté, telkens een andere soort zodat je twee grote voordelen hebt : altijd warme pizza en telkens een nieuw smaakje, supergoed idee.
Schitterende plek en een uniek familiebedrijf, de ouders – very coole kerel die altijd, winter en zomer, dag en nacht zijn zonnebril ophoudt – hebben vijf kinderen die allemaal meewerken in de zaak en hun eigen kinderen – één van hen treedt alvast in de ouderlijke voetsporen want hij heeft ook vijf kinderen (de oudste zeven en de jongste één, respect!) – trachten ook al zoveel als mogelijk te helpen, al is dat momenteel gelet op hun leeftijd eerder met door de zaal of keuken te rennen, authentiek & charmant, een bijzondere ervaring.
Het was trouwens op diezelfde plek dat ik destijds die eveneens schitterende avond beleefde toen Inter de finale van de champions league won. Ons zien ze daar dus alvast nog terug. Een plek die herinneringen maakt, moet je koesteren !
(Nicolas)