Voor vele van onze gasten vast goed nieuws: Italië leert ook het principe van de doggybag kennen. Er is zelfs een heuse organisatie waarop restaurants zich kunnen inschrijven en zo recycleerbare bags ter beschikking krijgen (http://www.ilbuonocheavanza.it/ ) maar er staan momenteel nog geen eethuizen uit onze streek op.
Misschien is dat hier dan ook nog wat minder nodig, alle restaurants zijn hier vriendelijk en klantgericht en blij als ze eens toeristen op bezoek krijgen zodat het meevragen en krijgen van de tafelresten hier niet als een ‘probleem’ zou aanzien worden. Italianen zelf vinden dit nochtans een zeer vreemd principe, het is niet enkel very ‘not done’ maar tevens voor hen niet lekker : eten moet onmiddellijk en warm opgegeten worden volgens de manier hoe de chef het klaarmaakte, de dag nadien alles door elkaar in de microgolf is voor hen echt wel de culinaire hel.
In het kader van slow food, verantwoord eten, ethiek, milieu, afval, bewustwording, verspilling…… kortom, de globale sensibilisering dat onze huidige decadentie tot een te vroeg einde van de wereld ‘as we know it’ zou kunnen leiden beginnen nu dus ook Italianen te overwegen of het toch niet beter is tafelrestjes mee te nemen voor de hond of een lichte middagmaaltijd een dag later in plaats van al dat lekkers doodleuk de vuilbak in te kieperen.
Een reden waarom Piemontese restaurants dan weer wel oververtegenwoordigd zouden moeten zijn op de doggybagsite is de objectieve vaststelling dat de lokale koks hier lijken te denken dat hun gasten uitgehongerd zijn, de porties zijn naast heerlijk ook altijd zeer royaal. Onze lokale restaurantjes hebben dan ook begrepen dat als ze noorderlingen op bezoek krijgen het soms verstandiger is de mensen te verwittigen dat een antipasta, een pasta én een hoofdschotel wel eens van het goede teveel zou kunnen zijn.
Eén van hen stelt zelfs altijd spontaan voor aan onze gasten als ze voor vlees als hoofdschotel gaan slechts één portie te bestellen voor twee, van tagliata en filetto serveren ze immers per persoon een kleine 400 gr., werkelijk van het beste vlees, desgewenst met truffelolie besprenkeld en met een bordje sla én frietjes, je moet al echt van goeden huize zijn om niet spontaan aan een doggybag te denken als je jouw bord ziet aankomen.
(met dank aan www.ditisitalie.nl voor de inspiratie)
(Nicolas)