En ik die dacht dat ik tientallen blogberichtjes ging kunnen schrijven over het verkopen van onze Italiaanse agriturismo 😀
Maar neen, de eerste kijkers werden gelijk ook al kopers. Super natuurlijk, maar toch was er ook een (heel kort) moment waarop ik dacht “Oh nee, ik keek er net naar uit om allerlei grappige verhalen te schrijven over de vele bezichtigingen, alle mogelijke excuses van niet-kopers om de stap niet te zetten, hilarische reacties …”
Dit werd uiteraard direct verdrongen door een immens gevoel van opluchting. Als aankoopmakelaars zien we namelijk sommige panden gedurende jaren te koop staan, zelfs huizen die wij zelf erg leuk en goed geprijsd vinden. Dus, we dachten helemaal mentaal voorbereid te zijn op een lange periode vol spanning en afwachten.
Maar toen we na 10 dagen al een lijstje hadden met een 20tal geïnteresseerden waarvan verschillende zeer ernstige kandidaten steeg de spanning dusdanig dat we nog amper sliepen. En wanneer we plots te horen kregen dat één koppel zelfs klaar was voor een bezoek en dat in deze lastige covid-tijden… Toen bleek het toch wel wat te veel gevraagd om alle hoop en verwachtingen in de kiem te smoren. Je moet namelijk al heel erg gemotiveerd zijn om in de huidige omstandigheden te komen bezichtigen hé.
De vrijdagavond kwamen ze aan … (wordt vervolgd)