Onze gasten informeren vaak naar de geschiedenis van ons huis.
Toevallig hebben we een tijdje geleden bezoek gehad van iemand die hier zelfs nog geboren is, namelijk Giuseppe. Hij had zelfs speciaal enkele oude foto’s bij. Toen hij rond het huis wandelde, zei hij “ciao nonno” tegen de druivelaar die zijn grootvader nog heeft aangeplant vlak na de aankoop. Deze druivelaar geeft nog steeds veel schaduw op het terras van het huidige appartement ‘Il Rosmarino’.
Giuseppe wist ons ook nog veel te vertellen over oude fruit- en kastanjebomen die hier groeiden. Vandaar dat we alvast opnieuw enkele oude soorten aangeplant hebben.
Zijn grootvader (nonno) heeft de “ruïne” van dit huis gekocht in 1911. Er zijn toen enkele verbouwingswerken gebeurd zodat er hier ook “reizigers” konden logeren en iets kleins konden eten. Er was ook een “Tabacchi” gevestigd.
Ons huis is één van de oudste gebouwen van Merana. In de vorige eeuwen was hier zelfs een tolhuis gevestigd. Ons huis staat namelijk op een strategische grenspositie aan een oud muilezelpad dat van Piana Crixia naar Merana liep en zo verder ging naar Spigno Monferrato. De oorsprong zou dateren van de 17e eeuw.
Later vestigde zich op dit domein een geitenkwekerij en dorpsgenoten krijgen nog steeds het water in de mond wanneer ze aan de lekkere kaas van Signora Maria (la mamma van Giuseppe) denken.
Je logeert hier dus in een écht stukje Italiaanse geschiedenis.
