De kogel is eindelijk door de kerk, de datum vastgelegd, we vertrekken definitief naar ons nieuwe thuisland op 19 juni ek., rond 19 uur ’s avonds! Nog 2 weken en 3 dagen, nog 17 dagen dus, eigenlijk nog 408 uren, tevens nog 24.480 minuten en voor de echt ongeduldigen schijnt het nog 1.468.800 seconden te […]
We waren wel een beetje zenuwachtig, mijn kids kwamen voor het eerst twee nachtjes slapen en vermits ze allebei niet echte helden zijn maar weet hadden van ons inbrekersbezoek hadden we schrik dat er weinig zou geslapen worden, een nieuwe kamer, geen buren, alles muisstil,…. Ze hebben van niets geweten en samen op één kamer
Omdat het onze bedoeling is om kruiden te telen en daarmee allerlei lekkers te bereiden, zal ik hier af en toe een kruidenreceptje plaatsen – voor wie zelf aan de slag wil. Eerste kruidenrecept : TIJMLIKEUR (omdat tijm overal in ‘t wild aanwezig is op ons domein). Ingrediënten: 50 gram niet bloeiende tijm 1/2 liter brandewijn van
Een paar 100 meter voorbij ons huis begint het natuurpark van Piana Crixia (regio Ligurië). Je merkt niets van de overgang van niet-park naar park, behalve dat er een paar genummerde bordjes staan om wandelaars de weg te wijzen. Tijdens ons vorig bezoek hebben we geprobeerd een lusvormige wandeling te maken door het park. We genoten
Natuurpark Piana Crixia Read More »
Binnen een maandje is het zover … dan zullen wij inwoner 197 en 198 van Merana worden, een onooglijk dorpje op de grens van Piemonte met Ligurië. Hoe erg we er naar uitkijken hoef ik jullie niet meer te vertellen zeker? We tellen nu al 5 jaar af, dus het werd wel even tijd natuurlijk.
We verhuizen … bijna Read More »
Het beeld van de gulle Italiaan die je allerlei lekkers toestopt, je uitnodigt voor de pranzo, koffie, … Tja, ook onze Italiaanse buren blijken aan dit cliché te voldoen. Onze “buit” tot nu toe: 2 etentjes, mini-sinaasappelen (die je met schil en al moet opeten) heerlijke noten, zelfgemaakte witte wijn, een soort bittere sla en
Het is dus zover, … na alle rozengeur en maneschijn hebben we onze eerste echt slechte ervaring met la bella Italia achter de rug : ze hebben in ons huis ingebroken! Op zaterdagochtend omstreeks 9uur kregen we een telefoontje van Eleonora van het immokantoor dat ze jammer genoeg slecht nieuws had. Buren hadden één van
Binnenkort vertrekken we weer richting ons huisje in Italië … het was weer lang aftellen, zeker gezien we een typisch Belgische “lente” meemaken (die meer lijkt op een eindeloze winter). Ik verwacht veel van het natuurschoon, vooral de bloei van de brem schijnt er indrukwekkend te zijn. En wij hebben hele hellingen met die planten,
Tja, rap content zijn met jezelf heeft zijn voordelen natuurlijk, ik was dan ook fier als een pauw wanneer ik maar liefst twee van de vele machines die we in onze garage aantroffen aan de praat heb gekregen! Een soort snoeiwagentje en een echte grasmachine. Die laatste zag er uit als iets vooroorlogs dat nooit
… Dat is de hoeveelheid land die we nu onze eigendom mogen noemen. Als stadmensen klinkt dit onmetelijk veel, ik vermoed dat de wijk waarin we wonen ongeveer die grootte heeft en daar wonen toch een hoop mensen. Ginds is dat zeker niet uitzonderlijk, zo praatte ik met een landbouwer die wel 100 hectaren had
