Binnenkort vertrekken we weer richting ons huisje in Italië … het was weer lang aftellen, zeker gezien we een typisch Belgische “lente” meemaken (die meer lijkt op een eindeloze winter). Ik verwacht veel van het natuurschoon, vooral de bloei van de brem schijnt er indrukwekkend te zijn.  En wij hebben hele hellingen met die planten, […]

Tja, rap content zijn met jezelf heeft zijn voordelen natuurlijk, ik was dan ook fier als een pauw wanneer ik maar liefst twee van de vele machines die we in onze garage aantroffen aan de praat heb gekregen! Een soort snoeiwagentje en een echte grasmachine. Die laatste zag er uit als iets vooroorlogs dat nooit

… Dat is de hoeveelheid land die we nu onze eigendom mogen noemen. Als stadmensen klinkt dit onmetelijk veel, ik vermoed dat de wijk waarin we wonen ongeveer die grootte heeft en daar wonen toch een hoop mensen. Ginds is dat zeker niet uitzonderlijk, zo praatte ik met een landbouwer die wel 100 hectaren had

Ons vorig berichtje (velokoers in ‘t zonnetje) zou een “verkeerde” indruk kunnen wekken.  Hebben wij dan niets anders te doen dan heerlijk lui in de zon naar de televisie te kijken? Tuurlijk wel … maar dat is allemaal een stuk minder leuk om te vertellen natuurlijk.  Wie wil nu horen hoeveel bomen we verwijderd hebben,

Net weekje Merana achter de rug, was zoals altijd zalig! Natascha had de weerberichten vooraf vanuit Belgie uitvoerig gecheckt en het ‘zou’ stormen, eens in Italië scheen de zon maar volgens de dagelijkse krant zou het ‘morgen’ dan wel stormen…. Uiteindelijk werd de aankomende storm gans de week een running gag terwijl we buiten in

Alweer lang aftellen geweest, …  vooral voor Natascha leken deze keer de ongeveer 4 weken tussen ons vorige Italia bezoek en onze terugkeer over enkele dagen werkelijk aan een slakkengang voort te kruipen. Het weerbericht in Merana kondigt nu zelfs 18° aan tegen het einde van de week zodat ik veronderstel nog enkele dagen een ware

Door meer en meer naar Italië te trekken, leren we ook de Italiaanse muziek beter kennen.  Eerst was er de Rihanna-parodie van Vanilla Sky (oké, Engelstalig, maar wel een Italiaanse groep). En nu heb ik Jovanotti herontdekt.  Herontdekt omdat ik ze al kende uit mijn jeugd, toen ik elk jaar op vakantie trok naar mijn

Net terug van een weekje Italia, lekker weer, ongelooflijk goed gewerkt (daarover later meer) en ook veel praktische vooruitgang geboekt, zeer nuttige trip en alweer enkele stapjes dichter bij onze droom… We zijn ook op een eerste bezoek geweest bij Nederlandse kennissen die in de buurt een B&B hebben en die hun eerste gasten gaan

Wanneer we in ons huis in Italië zijn proberen we zo vaak als we kunnen in de bar van ons dorpje te ontbijten.  Altijd opnieuw genieten we van de geanimeerde gesprekken. Maar ook de wandeling (ca. 2 km) ernaartoe is echt genieten geblazen.  Niet enkel is er de prachtige natuur en de rust, daarenboven krijgen

We stellen ons soms de vraag: “Hoeveel geluk kan een mens aan?” Komt er geen moment waarop we zoveel geluk hebben gehad dat we enkel nog zullen leven in de schrik dat dit geluk ooit wel moet keren, dat het opraakt, dat het misschien plots gedaan zal zijn, …? Of mogen we daar niet aan denken en gewoon