Vanmorgen is Indy’s beste vriendinnetje uit België (Louna) weer vertrokken met haar ouders.
Toen we nog in Gent woonden, zagen we haar elke dag in het park waar we gingen wandelen, en toen we Louna vertelden dat we definitief naar Italië vertrokken, brak haar hart, want ze was ondertussen enorm aan Indy gehecht geraakt.
Eenmaal in Italië verraste ze ons af en toe met een prachtige handgemaakte kaart en zelfs een heus beeldje van een bruine dalmatiër en in februari mocht ze ons het blije nieuws melden dat ze haar ouders overtuigd had om hun vakantie bij ons door te brengen.
Ze was wel een beetje bang dat Indy haar na een jaar niet meer zou herkennen. Gelukkig twijfelde Indy geen moment bij het zien van haar boezemvriendin en was het weerzien voor allebei een feest en wij mochten genieten van de meest stralende 12-jarige die je je maar kunt voorstellen.
(Natascha)