Omdat het nu voor iedereen vakantie is besloten ook wij om er vorige week (opnieuw) een dagje op uit te trekken om de ‘toerist uit te hangen’ ofte op ‘werkbezoek’ te gaan.
Onze eerste stop was Asti, op zich al een leuk stadje waar er regelmatig evenementen doorgaan en er ook geregeld antiek- en brocantemarkten gehouden worden en waar ook een (mini-)afdeling van Eataly is.
Asti heeft een evenwichtige mix tussen cultuur en modern, tussen mooie gebouwen en shopping, tussen wijn en eten maar in deze periode van het jaar viel toch vooral op dat ongeveer één op twee winkels wegens jaarlijkse vakantie gesloten was.
Gaf niks, wij toch lekker geaperitiefd mét buffet dus ons hoorde je niet klagen.
Vervolgens reden we richting Casale Monferrato. Het eerste deel van de weg was niets bijzonders, maar een beetje verder van de stad genoten we van het zachtglooiende landschap. We stopten in slaperige dorpjes zoals Calliano, Moncalvo en Cereseto. Dat laatste dorp heeft een indrukwekkend kasteel, helaas privé-eigendom, dus je kunt er niet in.
Het binnenrijden in Casale Monferrato beloofde weinig goed, maar uiteindelijk kom je op een groot plein (parking) terecht waar zich de enoteca regionale (wijn!) bevindt in een deel van de oude omwalling en waar de oude verkeersvrije binnenstad begint.
Leuke shops, lekker terrasje en (yoghurt)ijs, dus opnieuw geen reden tot klagen. Het is er bovendien de streek van de rijstvelden dus je kunt er de heerlijkste risottomengelingen kopen om thuis eens uit te testen.
Uiteindelijk Alessandria om te gaan winkelen (ik ocharme 1 truitje, Natascha slechts 1 kleedje) en af te sluiten in een Japans restaurant waar we voor 18 euro/persoon voor de ‘lopende band’ kozen: sushi, sashimi, (aardappel)sla, scampi, loempia, dim sum, desserts….. het ene nog lekkerder dan het andere en à volonté…., tja, er zijn zo van die dagen dat je je niets meer kan wensen dan hetgeen je hebt, la dolce vita!
(Nicolas)